Sweets for my sweet, sugar for my honey ...

De darrenslacht gaat voort. Er liggen verhongerde darren voor de kast en heel soms zien we er nog een naar binnen gaan. En er wordt heel hard gewerkt, druk gevlogen, in en uit de kast met nog veel stuifmeel. Het is prachtig septemberweer. De kleur van de zon verandert en de wereld wordt van goud. De ochtenden lijken van honing; fris met zichtbare zonnestralen door de bomen. De avonden al zo veel vroeger donker.
Wij hebben ons een beetje laten meeslepen door hoe het 'hoort'.... Alle imkers praten over inwinteren, honing oogsten, suikerwater voeren en op tijd zijn. Wij zijn dan al te laat! Maar wij oogsten geen honing omdat dat de wintervoorraad is voor de bijen waar ze zo hard aan hebben gewerkt. Wij vinden het zo onnatuurlijk en cru om honing uit de kast te halen voordat de winter begint. Wat een tegenstrijdigheden! En de bijen werken en vliegen maar door en met zo velen. En er is volop sedum en herfstaster in de tuinen en springbalsemien achter de tuin. Ons besluit is allang genomen: we rekken een beetje op in de tijd en laten de bijen gewoon hun gang gaan. Twee weken geleden hadden ze al zeker 12 kilo verzegelde honing in de kast verzameld...We wachten, volgen, en kijken het weer en de dracht aan. En tot vandaag was het prachtig en leken ze harder te werken dan ooit.
